Kościół Jezusa Żyjącego w Lidzbarku

Świątynia została wzniesiona w latach 1828-1829, równocześnie z powstaniem domu kancelaryjnego. Jest to budynek z cegły, otynkowany, o prostokątnym rzucie i dachem dwuspadowym, który pokryty jest dachówką. Warto zwrócić uwagę na charakterystyczną dwukondygnacyjną, czworoboczną wieżę, która znajduje się przy południowej elewacji budynku. Wyposażona jest ona w ostrosłupowy dach kryty blachą, co nadaje jej efektowny wygląd.

Elewacje kościoła są ozdobione półkoliście zamkniętymi oknami, które można znaleźć zarówno w elewacji wschodniej, jak i zachodniej. Natomiast elewacja południowa zakończona jest trójkątnym szczytem, w którym umieszczono trzy półkoliście zakończone okna. Nad głównym wejściem widnieje napis: "Dom Boży", co podkreśla sakralny charakter tego miejsca.

Warto także zaznaczyć, że w 1967 roku kościół został wpisany do rejestru zabytków, co świadczy o jego dużej wartości historycznej i kulturowej.